Oorsprong en Aankomst van de Eerste Moslims in Mauritius

Eeuwen van kolonisatie, slavernij en immigratie in Mauritius hebben een multi-etnische bevolking gecreëerd met diverse religies. Deze smeltkroes maakt het mogelijk dat mensen van verschillende geloven, culturen en religies samen in vrede en respect kunnen leven, volgens hun eigen individuele gebruiken en tradities.

Met de start van de maand Ramadan wilden we eer bewijzen aan onze moslimvrienden en hun aankomst op het eiland traceren om u te helpen de geschiedenis en levendige cultuur van ons land beter te begrijpen. Terwijl u het eiland rondreist, zult u in staat zijn om de prachtige moskeeën met hun verbazingwekkende architectuur te bewonderen in onze verschillende steden en dorpen. In feite weerspiegelt het aantal moskeeën, kerken, tempels en pagodes dat aanwezig is in het landschap van het eiland de rijke culturele diversiteit.

De bevolking van moslims was 33% van de totale bevolking in 1835, 64% in 1861, maar daalde tot minder dan 25% tegen 1909. Vandaag vormen moslims meer dan 17,3 procent van de Mauritiaanse bevolking. Terug in 1968 werd het eiland onafhankelijk en in hetzelfde jaar werd de Grondwet van de Republiek Mauritius, de hoogste wet van Mauritius aangenomen waarin geen officiële religie is gedefinieerd.

De moslims in Mauritius zijn voornamelijk van Indiase afkomst. De aanwezigheid van de eerste moslims in Mauritius dateert uit de beginperiode van de Franse kolonisatie. In 1735 bracht de beroemde Franse gouverneur Mahé de Labourdonnais een groep vaklieden uit India naar Mauritius om te werken als ambachtslieden en zeelieden in de scheepswerf en jachthaven in Port Louis (ze stonden algemeen bekend als 'lascars'). De term 'lascar' die in de loop der jaren voornamelijk met de moslims is verbonden, dateert uit die periode. Vandaag de dag wonen er veel moslims in de regio van Port Louis.

Tijdens de periode van kolonisatie van het eiland door de Britten (1810-1968) arriveerden grote aantallen moslims in Mauritius als onderdeel van de grootschalige dwangarbeid uit India. Sir Robert Townsend Farquhar was de eerste gouverneur van de Britse kolonie van 1810-1823. Tijdens die tijd was hij onder andere betrokken bij het aanleggen van een goed wegennet in de kolonie. Omdat er behoefte was aan een arbeidskracht om het werk te voltooien, verkreeg hij de diensten van honderden Indiase gevangenen, die hoofdzakelijk Sepoys (Indiase soldaten die onder Britse bevelen dienen) waren die schuldig waren bevonden aan militaire of politieke vergrijpen. In 1815 arriveerde het eerste convooi van gevangenen in de kolonie waarvan velen moslims waren. Zij bouwden dus het grootste deel van de vroege wegen in Mauritius die Port Louis, Moka, Quartier Militaire, Trois Ilots en Rivière des Creoles met elkaar verbonden. Ze namen ook deel aan de bouw van de tegenwoordig bekende historische versterkingen, namelijk het Fort Adelaide, dat meestal bekend staat als de Citadel

In 1833 werd een eerste groep geïnde arbeiders uit India naar het eiland gebracht om in de suikerrietvelden te werken, onder wie ook een aantal moslims. Tijdens de periode van 1835 tot 1907 waren er in totaal 450.000 geïnde arbeiders die naar Mauritius immigreerden uit India voornamelijk uit Bihar, Uttar Pradesh, Orissa, Bengal, Mumbai en Kolkota. Na 1909 werd de immigratie stopgezet; de werkers die toen naar het eiland werden gestuurd, kwamen voor een periode van vijf jaar waarna ze naar India werden teruggestuurd. Echter, slechts 160.000 keerden vóór het jaar 1922 terug naar India en de anderen vestigden zich op Mauritius.

Er wordt ook aangenomen dat er een aantal moslims onder de Afrikaanse slaven waren die naar de kolonie werden gebracht om op de suikerrietplantages te werken. Waarom? Omdat de meeste slaven die destijds naar Mauritius werden gebracht, afkomstig waren uit de oostkust van Afrika, met name uit Quiloa en Mombasa. Er is altijd een sterke moslimaanwezigheid geweest in deze Afrikaanse regio's. Echter, hun identiteit ging verloren onder de christelijke namen die hun door hun meesters werden gegeven.

Er was een kleine maar invloedrijke groep welvarende moslimhandelaren uit Gujarat en Chettiars uit Zuid-India, die vrijwillig op het eiland vestigden op hetzelfde moment als de geïnde arbeiders. Deze handelaren hadden geen bindende contracten met de gouverneurs van die tijd, omdat ze op eigen initiatief kwamen om bedrijven te starten op het eiland. Ze waren voornamelijk actief in de handel in kruidenierswaren en bouwmaterialen. Ze hadden hun bedrijven in Port Louis voornamelijk in de volgende gebieden: L’Hôpital (nu bekend als Louis Pasteurstraat), Deslimites (nu bekend als Remy Ollierstraat) en Queen Street. Vandaag de dag zijn veel van de toonaangevende moslimwinkels nog steeds gevestigd in die gebieden als eerbetoon aan het verleden. De aanwezigheid van de Gujarati-handelaren in de kolonie vergrootte de sociale vooruitzichten van de moslimgemeenschap in Mauritius.

Het aantal moslimhandelaren nam toe in de jaren die volgden op de aankomst van de eerste handelaren. Handelaren uit Surat (een staat in Gujarat) bekend als de Surtees, die hoofdzakelijk actief waren in de textielhandel, vestigden zich ook op het eiland in Port Louis, in het gebied omringd door Royal, Bourbon, Farquhar en Corderie Streets, de plaats die populair bekend stond als de Surtee Bazaar. Sommigen van hen vestigden zich in Beau Bassin, Rose Hill, Flacq en Poudre d'Or. Ze werden in de loop der jaren toonaangevende handelaars in voedingsmiddelen en textiel. Vandaag de dag behoren door moslims beheerde textielwinkels nog steeds tot de meest gerenommeerde textielhandelaren in Mauritius. Naarmate de jaren verstreken en de zaken voor de moslims op het eiland bloeiden, begonnen ze zich te wagen in andere sectoren: de suiker- en maritieme industrie (stoomschepen en haven).

De moslimhandelaren die veel belang hechtten aan hun cultuur en religie, hielpen bij het bouwen van moskeeën en madrassa's (religieuze scholen). In 1805 werd de eerste moskee in Mauritius gebouwd op een gebied dat toen bekend stond als Camp des Lascars in Port Louis. Op 16 oktober 1805 stemde gouverneur Decaen (Franse gouverneur) in met de verkoop van een stuk grond aan de moslims voor de bouw van een gebouw voor de beoefening van hun religie en dagelijkse gebeden. U kunt het vandaag nog zien op straat Dr. Hassen Sakir (voorheen bekend als Pagodastraat). Het staat bekend als Masjid Al Aqsa. Zonder twijfel wordt het tegenwoordig beschouwd als een schat uit het verleden, aangezien het de geboorteplaats was van een echte moskee waar de lokale moslimgemeenschap zich destijds kon verzamelen en hun gebeden kon aanbieden. Aangezien het nauw verbonden is met de geschiedenis van het land, heeft de Al Aqsa Moskee de status van Nationaal Erfgoed gekregen als een religieuze en culturele site in april 2016. (De site heeft ook een aanvraag ingediend om geregistreerd te worden als Werelderfgoed van UNESCO via het
Ministerie van Cultuur)

Tegen 1965 waren er 65 moskeeën in het land. De Jummah Moskee in Port Louis werd gebouwd in de jaren 1850. Met het groeiende aantal moslims in Port-Louis destijds was er behoefte aan een grotere moskee. Tussen 1857 en 1877 werden zeven verschillende percelen rond de moskee, die samen drie kwart acre bedroegen, gekocht door de moslimhandelaren en geschonken aan de moskee voor uitbreiding. De Jummah Moskee wordt beschreven in de gids van het Ministerie van Toerisme als “een van de mooiste religieuze gebouwen in Mauritius”. De architectuur van de moskee is een mix van Moorse en Mogol-invloeden. Het ligt op 10 minuten lopen van de Caudan Waterfront en niet ver van de Al Aqsa Moskee. U kunt de binnenplaats betreden om de architectuur te bekijken, behalve tijdens de moskeetijden op vrijdag en tijdens de maand Ramadan. We nodigen u uit om tijdens uw verblijf in Mauritius een wandeling te maken om al deze schoonheden te bewonderen.

Masjid Al Aqsa
La Rue Dr Hassen Sakir, Port Louis
info@alaqsamasjid.net

Jummah Mosque
Royal Road A1 Port Louis
Tel: 230 242 8025